Dzięki różnym zapisom historycznym w podaniom wiemy, że gorczyca biała znana była w Egipcie i Indiach już 3000 lat p.n.e. Używali jej też starożytni mieszkańcy Mezopotamii i Egipcjanie. Szczególnie jeżeli chodzi o Egipt uważa się, że tam powstały pierwsze materace gorczycowe przeznaczone dla niewolników pracujących przy piramidach, którzy często doznawali uszkodzeń pleców i kręgosłupa przy dźwiganiu ciężarów.
Nasiona gorczycy białej wchodzą w skład wielu produktów spożywczych jak kiełbasy, szybki i musztardy a w szczególności w skład musztardy francuskiej. Pierwszy przepis na nią pochodzi z okolic morza śródziemnego. Do naszego kraju gorczyca biała dotarła za czasów panowania Zygmunta I Starego. Materace, okłady i woreczki wiązane u szyi miały wyciągać z ciała wszelkie bóle.
Nasiona zawierają też flawonoidy i związki siarkowe, śluzy, białka i wiele innych związków wpływających nie tylko korzystnie na zdrowie ale i także na smak potraw. Gorczycę wykorzystywano w najstarszych kulturach Azji i Europy przed wieloma tysiącami lat. W starożytnym Rzymie sporządzano z niej musztardę i dodawano do potraw jako przyprawę a później gorczyca rozpowszechniła się w Europie Zachodniej. W medycynie ludowej od XVI wieku używano jej do leczenia chorób najczęściej związanych z bólami pleców, jeszcze nie znanym reumatyzmem i bólami stawów szczególnie po okresie zimowym
Następnie około XVII wielki poznano właściwość gorczycy jako rośliny bakteriobójczej i zaczęto zabezpiecza te mięsa przed psuciem się, które najczęściej było przechowywane w chłodniach domowych w ziemi lub zamkowych lochach. Nasiona gorczycy białej są ostre w smaku i nie można ich spożywać w większych ilościach na surowo. Czasami nasiona gorczycy białej było wówczas wykorzystywane w mieszankach ziołowych choć podstawą w tamtym okresie jak i dzisiaj jest zastosowanie gorczycy w materacach gorczycowych.